Ψυχοθεραπεύτρια, Πατήσια, Έφη Κατηρτζόγλου

Παρουσιάστηκε στο 18ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογικής Έρευνας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο το 2022 στα πλαίσια της διπλωματικής μου εργασίας στην Ιατρική Θεσσαλίας & ΕΑΠ, που πραγματοποιήθηκε και πρωτοδημοσιεύθηκε το 2020, με τη συνδρομή 100 άτυπων φροντιστών και φροντιστριών χρόνιων ασθενών, με θέμα το ”Ψυχικό κόστος των άτυπων φροντιστών χρόνιων ασθενών”.

Η παρούσα έρευνα διερευνά και αναλύει ακριβώς αυτήν την κοινωνική ομάδα, ως ελάχιστο χρέος αναγνώρισης του σημαντικού επίπονου και ταυτόχρονα αξιοθαύμαστο έργο τους και με βαθύτερο σκοπό η έννοια της φροντίδας να είναι αντικείμενο έρευνας, να μελετάται και να εντάσσεται στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης καθώς και στο νομοθετικό και προνοιακό σύστημα τόσο της Ελλάδας όσο και διαφόρων άλλων χωρών ανά τον κόσμο.

Τέλος η έρευνα αυτή δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί δίχως τη συμμετοχή των 100 άτυπων φροντιστών χρόνιων ασθενών που παρά το ψυχικό φορτίο της φροντίδας που αυτή ενέχει ήταν εκεί για να συνδράμουν στην έρευνα αυτή.

*πρωτοδημοσιεύθηκε στην Περιοδική Επιστημονική Έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής “Η Συμβουλευτική σήμερα” – 1ο τεύχος, Ιούλιος 2021

«Ο φόβος των γηρατειών γεννιέται από τη συνειδητοποίηση ότι δεν ζεις σήμερα τη ζωή που θα ήθελες. Είναι ισοδύναμος με την αίσθηση ότι καταχράσαι το παρόν».

Susan Sontag 1961

Μιλώντας για τη γήρανση

Εκκινώντας με έναν ορισμό γήρας, γήρανση ή αλλιώς Τρίτη ηλικία στις δυτικές κοινωνίες ορίζεται ως η περίοδος, το στάδιο το οποίο χαρακτηρίζεται από την φθίνουσα πορεία των βιολογικών λειτουργιών μας καθότι έρχεται πιο κοντά στο θάνατο. Το γήρας σύμφωνα με τα κριτήρια του Strehler είναι φυσιολογική διαδικασία εξέλιξης, καθολική (universal), εγγενής (intrinsic), προοδευτική (progressive) και μη αναστρέψιμη (deleterious). Μειώνεται προοδευτικά η προσαρμοστικότητα (adaptability), η ευαισθησία (less sensitive), η ακρίβεια (less accurate) και η αντοχή (less well sustained) του οργανισμού. Πρόκειται για την βιολογική διαδικασία κατά την οποία τα κύτταρα ενός οργανισμού ωριμάζουν και σταδιακά πεθαίνουν και γίνεται λόγος για τις ηλικίες από 65 ετών και άνω. Επιπλέον, τα ηλικιωμένα άτομα δεν αποτελούν μια ενιαία κατηγορία, αλλά με βάση τα επιβεβλημένα χρονολογικά όρια θα μπορούσαν να διαχωριστούν στα νεότερα ηλικιωμένα άτομα (young old, 60 έως 74 ετών), στα προχωρημένης ηλικίας άτομα (mid old, 75 έως 84 ετών) και τα υπερήλικα άτομα (oldest old, 85 ετών κ.ε.). (Kαρανικόλα, κ.α., 2018)

Tag: Ψυχοθεραπεύτρια, Πατήσια, Έφη Κατηρτζόγλου

” Το ψυχικό κόστος των άτυπων φροντιστών χρόνιων ασθενών”

Οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις του φαινομένου της Γήρανσης στο άτομο: μια συνθήκη που χρίζει επανοηματοδότησης